چدن مورد استفاده در قابلمه جی ان سی یک فلز آلیاژی با بیش از 2 درصد کربن است، در حالی که ترکیب دقیق آلیاژ متفاوت است، این ظروف پخت و پز به دو شکل اصلی ساخته می شوند:
چدن خالی و چدن لعابی. اولی چدن معمولی است، دومی دارای پوشش لعاب لعاب در یک یا دو طرف است. پس مزایا و معایب چدن چیست؟
ظروف چدنی ماندگاری بالایی دارند، گرم می مانند، به طور طبیعی نچسب هستند، مقرون به صرفه هستند و گرما را بیش از هر ظروف دیگری حفظ می کنند.
با این حال، همه غذاها را نمی توان در قابلمه چدنی پخت، این ظرف سنگین است و ظروف پخت و پز نیاز به تعمیر و نگهداری دارند که به عنوان چاشنی شناخته می شود. عدم مراقبت صحیح از چدن منجر به زنگ زدگی می شود.
روزهایی که چدن روکش صاف و ساتنی داشت گذشته است، تولید مدرن ساده مرحله صیقل را از روش های تولید قدیمی حذف کرد.
بنابراین، چدن های قدیمی که به خوبی از آنها مراقبت شده است مورد توجه علاقه مندان آشپز است.
با این وجود، در حالی که سطح چدن مدرن بافتی کمی سنگریزه دارد، تطبیق پذیری آن باعث می شود پخت و پز چدنی مورد علاقه آشپزخانه باشد.
ظروف چدنی چیست؟
ظروف چدن چاشنی آلیاژی از 98 درصد آهن و 2 درصد کربن ساخته شده است. قابلمه ها، تابه ها، تابه ها و اجاق های هلندی به صورت یک تکه از طریق فرآیند ریخته گری ساخته می شوند که در آن آهن در کوره هایی که دمای آنها به 2800 درجه فارنهایت می رسد ذوب می شود.
سپس مخلوط آهن مذاب حاوی ضایعات فلزی، فولاد و آهن خام در قالب ها ریخته می شود.
پس از سرد شدن، فلز برش داده می شود، تمام می شود، تمیز می شود و سپس ظروف پخت و پز “چندیده” یا با روغن پوشانده می شود و دوباره گرم می شود.
این یک سطح طبیعی نچسب روی ظروف ایجاد می کند که با استفاده بهبود می یابد.
