اگر در هند زندگی می کنید، ممکن است کشیش ها و گردشگرانی را دیده باشید که سکه های مسی و گلدان های آب را در رودخانه ها پرتاب می کنند یا اینکه از ظروف مسی خام برای قلم زنی استفاده می کنند.
خوب، این فقط یک سنت مقدس نیست، بلکه یک عمل مبتنی بر علم است، مس فلزی است که به خوبی شناخته شده است که آب را از مسمومیت و باکتری های مضر حفظ می کند.
و نه فقط در آب، مس به عنوان یک فلز آشپزی باشکوه در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است. اهمیت تاریخی و دیگر حقایق جالب آن را بخوانید.
مس از شش هزار سال پیش روی زمین زنده مانده و رشد می کند. حتی زودتر. فلز نارنجی مایل به صورتی که به نام «جواهرات آشپزخانه» نیز شناخته می‌شود، برای چندین دهه ظروف آشپزخانه، ابزارهای تکنولوژیکی و همچنین مواد تزئینی را زینت داده است.
قبل از گذار به عصر برنز، مس شاید یکی از پرکاربردترین فلزات در تاریخ به ویژه در آسیا، اروپا، بین النهرین و مصر بود. بیایید در تاریخ مس غوطه ور شویم و ببینیم که چگونه مسگران، اگرچه چندان مشهور نیستند، یکی از مهمترین جوامع صدها سال پیش بودند.
مس به دلیل رسانایی بالا، دوام و مقاومت در برابر خوردگی، به عنوان یک ماده عالی برای ظروف و ظروف آشپزخانه در نظر گرفته می شود.
به علاوه، قیمت آن یک مزیت اضافی است. ظروف مسی در هر شکل و اندازه ای را در هر رنج قیمتی پیدا خواهید کرد.
از یک خانه گرفته تا یک دابای کنار جاده تا یک رستوران پنج ستاره، همه جا ظروف مسی به اشکال مختلف از جمله قابلمه، تابه، کاسه، کاسه و سینی وجود دارد.
جالب اینجاست که از مس به عنوان جایگزینی برای سنگ ها استفاده می شد. اولین شواهد از ظروف مسی از بین النهرین به ویژه از مناطق سومریان کشف شد.
حتی قبل از آن، نزدیک به ده هزار سال پیش، از مس برای تراشیدن سلاح ها و ابزارهایی مانند سر نیزه، تیغ، پین و تیر استفاده می شد.
اگرچه امروزه، شیلی بزرگترین تولید کننده مس در جهان است، اما بین النهرینی ها اولین بار به خاطر حیات بخشیدن به این فلز چند منظوره به عنوان ظروف پخت و پز شناخته شده اند.
ظروف مسی باستانی را خواهید دید که در یک نمایشگاه، یک موزه یا یک گالری هنری به شکل دیگ نوشیدنی، لیوان، سینی، قالب، تابه، بشقاب، کوزه و حتی در کارد و چنگال قرار گرفته اند.
